Op 13 mei 2019 reisden Fleur, Annekarlijn, mevrouw Van Aller en ik (Lisa) richting Amsterdam om oud-leerling Sanne Blauw te interviewen. Om twee uur werden we ontvangen in het kantoor van de Correspondent waar Sanne werkt als redacteur.
Hoe werd jij als leerling van de Csw herkend of omschreven?
Ze moet even grinniken: ‘Ik denk dat ik vooral werd beschreven als dat ene meisje dat altijd te laat kwam, maar ik haalde altijd wel goede cijfers. Ik woonde heel dichtbij school en kon zelfs de schoolbel horen in mijn slaapkamer en volgens mij had ik ook uiteindelijk de meeste briefjes van de bovenbouw. Dus ik denk dat ik bekend stond als dat brave meisje dat wel vaak te laat kwam.’
Je doet veel onderzoek naar cijfers en ik weet van mezelf dat ik veel nadenk over dat soort dingen, maar dacht jij er op de middelbare school ook al zo over of is dat pas op latere leeftijd gekomen? Dat je er kritischer naar ging kijken hoe dingen in beeld zijn gebracht?
Ze vertelt ons dat dat pas op latere leeftijd gekomen was. Wel vond ze debatteren erg leuk en ze zat ook in de debat club van school. Ze was veel bezig met politiek en vertelde graag wat ze van dingen vond. Verder vertelt ze dat ze het vak wiskunde vroeger ook leuk vond, maar zij was nooit echt op die manier zo geïnteresseerd in cijfers. Ze had de link tussen cijfers en hoe die in de krant stonden nog niet gemaakt. Dat kwam pas toen ze aan het promoveren was en zelf onderzoek ging doen voor haar studie econometrie. In die periode kwam ze er achter dat het heel moeilijk was om goede cijfers te verzamelen. Dat promotie onderzoek heeft voor haar de doorslag gegeven.
Hoe ben je dan uiteindelijk in de journalistiek gekomen?
Nadat Sanne haar studie had afgerond kwam ze al vrij snel een vacature van De Correspondent tegen. In eerste instantie ben ik hier stage gaan lopen, maar dat vond ze zo leuk dat ze hier altijd is blijven hangen.
Wat heeft je uiteindelijk geïnspireerd om een boek te gaan schrijven?
‘Ik ben met het boek begonnen, omdat je iedere dag zo veel met cijfers te maken hebt. Ik kreeg vaak de indruk dat mensen soms zelfs bang worden van cijfers, want het wordt vaak als een complex iets gezien. In veel gevallen worden cijfers misleidend gebruikt, bijvoorbeeld als marketing stunt. Met mijn achtergrond uit de economie weet ik hier vrij veel over. Uiteraard heeft niet iedereen deze achtergrond. In het boek wilde ik laten zien dat er niet alleen slechte en moeilijke dingen worden verteld aan de hand van cijfers. Dit heb ik op zo’n manier proberen te doen dat iedereen het goed kan volgen. Ik schrijf in hoofdstuk 2 van mijn boek bijvoorbeeld over een verpleegkundige die het aantal doden in een grafiek zette om er voor te zorgen dat er meer geld naar de zorg zou komen en dus ook minder mensen dood zouden gaan door hygiëne problemen.’
In een ander interview heb je het over jouw verslaving voor cijfers. Wat bedoel je hier precies mee?
Ze nam ons mee naar haar schoolperiode en vertelt ons hoe ze als leerling altijd bezig was met haar cijferlijst om te kijken welk cijfer ze moest halen bijvoorbeeld voor geschiedenis om een 8 te blijven staan. Ook heeft ze een periode gehad waar ze erg ging letten op wat ze allemaal at, door weer te gaan rekenen met de calorieën op een verpakking. Ze zegt dat cijfers haar heel veel houvast geven. Ze voelt zich dan zelfverzekerd en op het juiste pad.
Hoe kun je er voor zorgen dat je onderzoeken in spreekbeurten of werkstukken zo kloppend mogelijk kunt maken?
Bij deze vraag twijfelt ze een beetje. Ze vertelt hoe zij het op haar manier zou doen: door het nieuws gewoon een paar weken te volgen of terug te kijken en zoeken naar de meest nieuwe informatie want als informatie veroudert, kan het zo zijn dat het niet meer klopt. En op zoek gaan naar voorbeelden in de actualiteit. En vooral heel goed op cijfers letten…
Gemaakt door Lisa Geevers H3D.